‘Hoe zou je leven eruit zien als de eetbuien verdwenen zijn?’ vraag ik. ‘Geen idee’ zegt ze, om vervolgens wel op gang te komen.
‘Ik wil niet meer liegen tegen mijn man over wat ik allemaal aan eten uitgeef’.
‘En ook niet meer die vervelende moeder zijn die haar kinderen snauwt als het weer niet gelukt is om de controle te houden’.
‘Dat stiekeme, die schaamte, daar wil ik ook van af’.
Als je je focust op wat je niet wil, gaat het geheid fout
Ik vertel vaak het volgende verhaal aan mijn klanten wanneer we starten met de coaching.
In 1973 is er een bizar ongeluk gebeurd in een afgelegen gebied van de Saharawoestijn. Een robuuste acaciaboom die eeuwenlang als oriëntatiepunt diende werd overreden door een vrachtwagenchauffeur. De boom was de meest geïsoleerde boom op aarde én het enige obstakel op een zandvlakte met een omtrek van ruim 150 km. Ruimte zat om hem te ontwijken, lijkt mij.
Naar verluidt was de beste man dronken.
Ik denk er anders over.
Ik denk dat er sprake is geweest van een ‘glitch’ in zijn brein. Een hapering in het verwerken van informatie. Zoals dat wel eens gebeurt, onbewust. Als ik je bijvoorbeeld vraag om niet aan een roze olifant te denken, wat gebeurt er dan in je hoofd? Juist! Je ziet meteen die roze olifant verschijnen. Fascinerend hè.
Dikke kans dus dat die chauffeur de boom niet wilde rammen, maar dat zijn overdreven preoccupatie om hem te mijden ertoe geleid heeft dat hij alsnog ertegenaan is gebotst.
Bepaal dus wat je wél wil, en zet koers dáárop
Ineens roept mijn klant: ‘goh, dat is precies wat ik bij het motorrijden heb geleerd. Ik moest me toen ook focussen op waar ik heen wilde rijden in plaats van op obstakels want dan kon het inderdaad fout aflopen’.
Target fixation heet het verschijnsel. Het is een onbewuste paniekreflex die optreedt wanneer je je aandacht op één enkel punt richt – vaak iets waar je juist niet naartoe wil – en niet langer de omgeving (of de context van een situatie) waarneemt.
Hoe ziet jouw eetbuivrije leven eruit?
Ik ben blij dat mijn klant de link heeft kunnen leggen tussen wat ik haar leer om haar eetbuien te stoppen en haar kennis en ervaring als motorrijdster. Dat vergeet ze dan nooit meer.
‘Zal ik voor volgende week nadenken over hoe mijn leven eruit zou kunnen zien als de eetbuien verdwenen zijn, maar dan vanuit wat ik wél wil?’ Ik knik instemmend.
Uitstekend plan.
Want ik weet uit ervaring: hoe aantrekkelijker je je doel maakt, hoe makkelijker het wordt om ernaartoe te lopen. Dan kan je alle obstakels aan en ben jij niet te stoppen!
Wat is jouw beeld van een eetbuivrij leven?
Moeilijk voor te stellen hè, als eetbuien al zo lang je leven beheersen.
Zullen we samen dromen? Boek hier een gratis SUCCESS call met mij.
